Nefsin her yerden çıkabileceğini her zaman duyarız, biliriz. Ben de bu bağlamda ebeveynlikteki nefis tehlikesine dikkat çekmek istiyorum.
Bir çoğumuz çocukları üzerinden birbirlerine üstünlük gösterisinde bulunanları görmüşüzdür. Çocuk bir üstünlük nişanesi olunca onunla ilgili çalışmaların büyük bir kısmı da bu üstünlüğü elde etme yolunda olmaktadır. Bahsettiğim durumlar zahir olanlarda diyebilirim. Bundan daha tehlikelisi insanın sadece kendi iç dünyasında, kendi iç tatminini sağlamak için yaptığı ettiği işlerdir. Kendi kendine "ne de güzel yaptım" demesi vardır. Otokontrollerinde de bunu farkedemeyebilir. Bu durum aslında hayatın her anında her yerde karşımıza çıkabilir.
Şeytan çok ince bir çizgide kişiyi, "ben çocuğum için, Allah Rızası için" dediği bir nokta da bile aslında içindeki mükemmel ebeveyn hırsının tatmini ile meşgul edebilir. Bu noktayı düşününce şeytanın sağdan yaklaşıp, "şimdi bu işi nefsin için yapacaksın dolayısı ile hiç yapma" demelerine aldırış etmeden sorumluluğumuzu yerine getirmek lazım.
Şeytanı düşündükçe, yazdıkça yoruluyorum... Yoluna kurban olduğum sevgili peygamberimin bizlere öğrettiği duaya sarılıp Allah'a sığınıyorum. Allah'ım (CC) ben ne çok acizim, sen ne çok azimsin...
Ey Rabbim! Beni göz açıp kapayıncaya kadar dahi olsa nefsim ile baş başa bırakma. Amin!
Comments (0)
Yorum Gönder