Etiketler:

"Herkes her şeye karşı sorumludur." Böyle diyor bir büyüğümüz. Olaya böyle bakıyor büyükler. Aslında bakış açısı bu olunca ayağımıza giydiğimiz ayakkabının canını da çocuğumuzu düşündüğümüz kadar düşünmemiz gerekiyor. Yunus Emre'nin yaratılanı hoş gör Yaratandan ötürü dediği gibi. Beni ve çocuğumu yaratan rab komşumu ve çocuğunu da yaratan Rab. Tüm yaratılmışları kucaklayabilen bir bakış açısı. Komşuya bir iyilik isabet edince ona da sevinebilmek, tıpkı evladımıza bir iyilik isabet edince sevindiğimiz gibi. Allah'u tealanın ben hiç bir yere sığmadım ancak insan kalbine sığdım demesi bundan ilerisidir herhalde. Hey Allah'ım sen ne yürekler yaratmışsın ki tüm yaratılmışları kucaklar...
İhsan duygusundan bahsediyor Rabbimiz kendi ihtiyacı olduğu halde başkasını tercih etmek. Anne babalar evlatlarına karşı öyledir. Evladının ihtiyaçlarını tüm yorgunluğuna rağmen görmek, ağlamalarına sabırla kanaat etmek onu bırakıp gidememek... İşte gönlüme takılan duygu bu oldu 'Keşke bu ihsan duygularımızı yayabilsek başkalarına da bu duyguları besleyebilsek'.
Ey Allah'ım yüreğimi seni ağırlama şerefine eriştir. Amin!

Etiketler: ,

Merhaba,
Kızımız nisan ayında doğdu fakat ben en son şubat ta yazmışım. Farkettim ki yazıların üzerinde çok uğraşıyorum. Bu da doğal olarak zaman aldığı için yazı yazmaya fırsat bulamıyorum. Bundan böyle yeni bir sayfa açıyorum. Bu tür yazılarımı "Çalakalem" etiketi ile çıkaracağım inşallah.
Geçenlerde hocam dedi ki eğitim ölünceye kadar devam eder ordada insan öldüğü için biter dedi. Bu bağlamda alınan her nefes bizim için bir eğitim bir hazılrık oluyor aslında. Bu hazırlık ilahi huzura insanlığın hakkını verebilmiş olarak verebile hazırlığı. Allah'u teala biz lütfetti bir yavru nasip etti. Onda Allah (CC) ın mucizelerini bir insanın milim milim büyümesini görüyoruz. Ona bakarak Allah'ın (CC) kudretini bir başka pencereden seyrediyoruz müşahade ediyoruz. Bu bize hem huzur veriyor. Hem de huzura çıkışa hazırlıyor. Zaman zaman dersleri kaynatsakta bizi eğittiğini düşünüyorum.
Hep eğitenin terbiye edenin anne baba olduğu söylenir tabiiki aslında mutlak eğitimci Er Rab tir. Rabbim bizi çocuğumuzla eğitiyor. İnşallah kavrayışımız açık olur dersleri fazla zorlanmadan geçeriz. Amin!

Uzun zaman önce başlamıştım bu yazıya ancak bir türlü tamamlama imkanım olmadı. Görüşlerinize sunarım.

Vücudumuzun uzuvlarını düşünelim kalp vücuda kan pompalar, mide kalbi besleyecek gıdanın alınmasını sağlar. Kalpsiz bir vücut olamayacağı gibi beslenmeyen bir vücutta olamaz. Vücudun hayatiyetini devam ettirmek için bir kısım işler vardır ve vücut organları bu işleri uyum içerisinde hal yoluna koyarlar. Herhangi bir uzuv zaafa düştüğünde bu zaaf bir şekilde giderilmelidir ilgili fonksiyona yerine getirilemezse vücut hayatiyetini devam ettiremez. Aynen vücutta olduğu gibi canlı olan her şeyde benzeri bir deveran vardır aslında.

 Aile kurumuda bir canlı olarak hayatiyetini devam ettirebilmesi için yapı taşlarına bazı vazifeler düşmektedir. Bir ailenin en temel birimi olan ailenin oluşabilmesi en az iki insanı bir araya getirir. (Eşler). Aileyi oluşturan bireyler ailenin yüklerini de paylaşırlar. Bu paylaşım genelde içişleri hanımın dış işleri beyin şeklinde olur. Bizim ailemizde de benzeri bir durum var. Ancak bu ayrım -olması gerektiği gibi- keskin bir ayrım değil. Yerine göre her bir ferd diğer ferdin vazifesini üstlenebilir. İşte böyleyken. Eşimin hamileliği sürecinde normal şartlarda onun yüklendiği bazı sorumluluklar bana yüklendi. Elimden geleni yapmaya çalıştığımı düşünüyorum. Tabiiki bir hanımın hassasiyetini her zaman yakalamak zor. İster istemez beceriksizliklerimiz oluyor.

Böyle dönemler her ailede yaşanabilecek şeyler. Her zaman ailenin farklı rollerindeki yükleri sırtlayabilmek için hazır olmalıyız diye düşünüyorum. O yüzden her beyefendi bazı işlere hanım işleri diyerek uzak durmayıp hem eşine yardım etmeli hemde zor durumlara hazırlıklı olmalı diye düşünüyorum. Allah (CC) yardımcımız olsun. :)

Etiketler:

Anneciğim!
Babam ne zaman gelecek?
Gelipte beni öpecek.

İşte de geldi babacık.
Hanide yanacık?

Mucuk mucuk mucuk!
Hediyemdir sana bu öpücük.

Etiketler:

Nefsin her yerden çıkabileceğini her zaman duyarız, biliriz. Ben de bu bağlamda ebeveynlikteki nefis tehlikesine dikkat çekmek istiyorum.

Bir çoğumuz çocukları üzerinden birbirlerine üstünlük gösterisinde bulunanları görmüşüzdür. Çocuk bir üstünlük nişanesi olunca onunla ilgili çalışmaların büyük bir kısmı da bu üstünlüğü elde etme yolunda olmaktadır. Bahsettiğim durumlar zahir olanlarda diyebilirim. Bundan daha tehlikelisi insanın sadece kendi iç dünyasında, kendi iç tatminini sağlamak için yaptığı ettiği işlerdir. Kendi kendine "ne de güzel yaptım" demesi vardır. Otokontrollerinde de bunu farkedemeyebilir. Bu durum aslında hayatın her anında her yerde karşımıza çıkabilir.

Şeytan çok ince bir çizgide kişiyi, "ben çocuğum için, Allah Rızası için" dediği bir nokta da bile aslında içindeki mükemmel ebeveyn hırsının tatmini ile meşgul edebilir. Bu noktayı düşününce şeytanın sağdan yaklaşıp, "şimdi bu işi nefsin için yapacaksın dolayısı ile hiç yapma" demelerine aldırış etmeden sorumluluğumuzu yerine getirmek lazım.

Şeytanı düşündükçe, yazdıkça yoruluyorum... Yoluna kurban olduğum sevgili peygamberimin bizlere öğrettiği duaya sarılıp Allah'a sığınıyorum. Allah'ım (CC) ben ne çok acizim, sen ne çok azimsin...

Ey Rabbim! Beni göz açıp kapayıncaya kadar dahi olsa nefsim ile baş başa bırakma. Amin!

Etiketler:

Her an büyüyüyoruz her an öğreniyoruz. Doğduğumuzdan beri hatta yaratılışımızdan bu tarafa öğreniyoruz. Bugünlerde acemi ebeveynlik dönemimdeyim. Bebeğimiz henüz dünyaya gelmedi ancak hamileliğin her haftası ayrı bir heyecanla tatlı endişe ile geçiyor. (Rabbim inşallah en kolay, en hayırlı, en sağlıklı, en huzurlu , en  güzel,zamanında bebeğimize kavuşmayı onu yetiştirmeyi nasip etsin.) Bebeğimiz için hep en iyisini arzu ediyoruz onun için gayret ediyoruz. Baba gaddar bile olsa evladına karşı isar makamında olurmuş. Onun maddi manevi gelişimi için yapılacaklar o kadar çok ki. Hamilelik sürecinde annenisinin sağlığında, huzurunda en ufak bir rahatsızlık olsa hemen aman bebeğimiz diyoruz. En iyi doktora gitmeye çalışıyoruz. Onun sağlığı için eğitimi için neler yapılabilir şimdiden düşünüyoruz. Okuyoruz dinliyoruz sürekli teyakkuzdayız elhamdülillah. 
Bir insanın doğup büyüdüğü aile çevre çok önemli.  Bizde bu bağlamda kendimize sürekli çeki düzen vermeye çalışıyoruz. Çevremizi, gıdamızı, kazancımızı gözden geçiriyoruz. Her anlamda bizim terbiyemizde rol alıyor. Er Rab, mutlak terbiyecimiz, bizlere çeşitli vesileler sunuyor. İnşallah nimete nankörlerden değil şükredenlerden oluruz. Bir Allah (CC) dostu "insan hayatın her anından dersini çıkarmalı" diyordu. Bizimde ümidimiz o yönde inşallah. Okuyucularımında duası ile bu fırsatları değerlendirmiş oluruz.


Biliriz; hayatın her anı ayrı bir imtihan. Afiyet te hastalıkta zenginlikte fakirlikte ayrı ayrı çeşit çeşit imtihan. Rabbim insanlara, çeşit çeşit kulluklarını teslimiyetlerini ispatlayabilecekleri gösterebilecekleri fırsatlar veriyor.
Bizde ailecek bugünlerde, tamda Kurban Bayramında, Hz. İsmail (AS) ve Hz. İbrahim (AS)ın imtihanlarını bir başka hatırlıyoruz. Allah'u tealanın rahmetini bir daha idrak ediyoruz. Peygamberinin başından geçen ağır imtihanı bizlere bildirerek böyle bir durumda nasıl davranılacağını öğretiyor gösteriyor hamdolsun.
Geçen hafta eşim e-posta ile bazı belirtilerden bahsetti ve doktorumuzu arayacağını söyledi. Ben e-postayı görür görmez bir korku ile tedirginlikle kedisini aradım. Doktorun tavsiyelerini dinlemeye karar verdik. Doktor müsait değilmiş bir yarım saat sonra arayın denilmiş. Bu arada internetten araştırıyorum ancak hep bir tedirginlikle sayfaları korkarak geçiyorum ve hep kolayını ümitle farklı alternatifleri değerlendiriyorum. Efendim doktorla görüşüldü ve karar en yakın hastaneye acilen gidilsin. Heyhat, ben işteyim ve en az 1.5 saatlik yoldayım. Doktorun istediği tedkikler bebeği kaybetme riski ile ilgili. Eşim o hasta haliyle güçlükle bayan doktor olan bir hastane bulabildi. Bende yoldayım ancak hep Hz. İbrahim(AS)ı düşünüyorum onun imtihanını düşünüyorum. Evlat imtihanının nasıl bir şey olduğunu bununla ilgili farklı tecrübleri düşünüp dinginleşmeye çalışıyorum.
Tüm bu süreçte acizliğimi bir daha hatırlıyorum. Eşimin yanında olamamak ayrı bir acizlik yanında olsamda elimden bir şey gelmemesi ayrı bir acizlik. Ya Rabbi ne büyüksün, azimsin.
Efendim tanıyı koydular "düşük tehdidi" henüz tehdit geçmiş değil dularınızı bekliyoruz. Rabbimin her durumda bizim için hayır murad ettiğini biliyoruz ve hep o hayrı görebilmek ve onu isteyabilmek için dua ediyoruz. Rabbim bize ve evladımıza hayrı en kolay şekilde versin. Ya Rahman ikramına muhtacız. Amin!